Die aanstaande vaders hebben het niet altijd makkelijk; enigszins hulpeloos en in uiterste gevallen zelfs machteloos of radeloos staan ze langs de zijlijn toe te kijken hoe hun vrouw de ‘krachten der natuur’ moet ondergaan tijdens de zwangerschap en de bevalling. En dan is daar eindelijk het kindje waar beiden 9 maanden naar uitgekeken hebben. De een blijft er redelijk rustig onder, de ander pinkt stiekem een traantje weg, weer een ander is zodanig ontroerd dat er een stilte valt en het slechts bij intense blikken blijft… Zo zijn er verschillende reacties op dit kleine wonder.
Maar de reactie van Rodi is wel héél bijzonder: